TURSKA – Antalija (Antalya)

.

.

 

.

.

ANTALIJA

.

Antalya

.

.

 

Mnoštvo novih solitera duž nekoliko kilometara duge litice iznad mora, prva je slika Antalije za one koji u grad stižu avionom. Veliki grad i turistički centar, nalazi se na mestu gde prestaje predivno, šumovito Likijsko poluostrvo i u smeru ka istoku kreće gotovo beživotna ravnica u podnožju planinskog venca Taurus (Toros Dağları). Od Antalije ka istoku – gradiću po imenu Side i nešto većoj Alanji, pejzažom preovlađuju isušeni močvarni tereni s trskom, plantažama voća, plastenicima banana i paradajza. Pored mora, nalaze se duge, peščane plaže, pored kojih se skoro sve vreme, duž magistrale, u beskraj nižu novi hotelski kompleksi, što je ovu saobraćajnicu učinilo veoma zakrčenom i usporilo saobraćaj u ovom delu Turske.

.

.

.

 

Antalija, plaža Konjalti (Konyaalti) © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija, stari deo grada Kaleiči © Ivana Dukčević

.

.

.

.

Tekst i fotografije deo su publikovane knjige o Turskoj (ISBN 978-86-7722-422-6), i zaštićeni su Zakonom o autorskim i srodnim pravima: Službeni glasnik Republike Srbije, br. 104/2009 i 99/2011. Nije dozvoljeno kopiranje i objavljivanje, bez dozvole autora.

.

.

.

.

 

Antalija, Arheološki muzej © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija, Gornji vodopadi Duden © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija, pogled na Kaleiči © Ivana Dukčević

 

.

.

.

 .

.

Iako najstariji pronađeni ostaci datiraju iz nešto ranijeg perioda, u II veku pre nove ere Antaliju je zvanično osnovao pergamonski kralj Atalos II i grad nazvao po sebi – Attaleia. Pre smrti, Atalos II je grad zaveštao tada narastajućem Rimskom carstvu. Antalija se pominje i u Bibliji, u vezi s propovedima Svetog Pavla, poreklom iz Tarsusa (520 km istočno od Antalije), koji je pohodio ovim prostorima u I veku. Kasnije, grad je bio u posedu Vizantije, prešao u ruke Turaka Seldžuka, a zatim i Osmanlija, da bi nakon Prvog svetskog rata, sve do 1923. godine i osnivanja Turske republike, antalijskom regijom vladali Italijani.

.

Na prilasku gradu, primetićete da je Antalija velika metropola koja mahom živi od turizma i poljoprivrede (plantaže citrusa i banana nalaze se svuda u okruženju). Iako su apartmani u soliterima 50 metara iznad obale mora mahom u vlasništvu domaće klijentele i imućnih Rusa, u Antaliji živi i veliki broj stalnog stanovništva, njih skoro dva miliona. U Antaliji, gradu na steni, letuje izuzetno veliki broj stranaca. Do nedavno, najčešći gosti bili su Rusi i Izraelci, ali su se stvari unekoliko promenile. Turisti najčešće odsedaju u luksuznim hotelima duž elegantnih avenija s palmama, u čijoj blizini ne postoje naročiti sadržaji, ali koji imaju gotovo sve, uključujući bazene i vodene parkove, jer je more u odnosu na visinu antalijske stene, najčešće prilično daleko. U nekim od boljih hotela postoje i liftovi kojima se možete spustiti do obale, te se umesto u bazenu vreme može provesti na improvizovanim stenovitim hotelskim plažama, kraj mora.

.

.

.

.

Antalija, Donji vodopadi Duden © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija, Kaleiči © Ivana Dukčević

.

.

.

.

Na levom i na desnom obodu grada, na početku i na kraju velike stene, nalaze se dve izuzetno dugačke plaže – na istoku peščana Lara, a na zapadu pretežno šljunkovita, skoro 5 km duga Konjalti (Konyaaltı, na turskom “ispod (grada) Konje” – geografski gledano, skoro da je tako). Obe plaže nalaze se na priličnoj udaljenosti od centra. Paralelno s njima, kilometrima su poređani kompleksi manjih i većih hotela. Dok su na Lari hotelski kompleksi smešteni na samoj plaži, gde god da ste smešteni na Konjaltiju za dolazak na plažu morate preći veliku ulicu Kenan Evren Caddesi, magistralu kojom se sa zapada ulazi u grad. Ulica prolazi čitavom dužinom plaže, zbog čega je meštani nazivaju i „ulica Konjalti“ („Konyaaltı Caddesi”).  

.

Ako ste ljubitelj klasičnog letovanja, sa živopisnom plažom, rivom i tavernama, onda Antalija i nije mesto za vas. Ipak, osim solitera, avenija s palmama i velikih hotela koji čine najveći deo grada, stari deo Antalije – Kaleiči (Kaleiçi), iako potpuno podređen turistima, mesto je posve drugačije atmosfere. Osim uzanih ulica s osmanlijskim kućama iz XIX veka, na obali Kaleičija nalazi se i stara antička luka preuređena u marinu za jahte. U istočnom delu Antalije, kao i na severu (oko 8 km u kopnu) nalaze se još dve gradske atrakcije – vodopadi Duden (Düden şelalesi) – gornji i donji, s planinskom rekom koja se na ovom mestu uliva u more.

.

.

 

 

 

Antalija, pogled s plaže Konjalti, na antalijsku stenu i 2-milionski grad © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija, u podnožju Gornjih Duden vodopada © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija, ulična prodaja začina u starom delu grada (Kaleiči) © Ivana Dukčević

.

.

 

 

 

Düden Şelalesi – Yukari

Gornji vodopadi Duden 

.

.

 

Regija oko Antalije prepuna je vodopada. Zahvaljujući kolosalnom masivu planina Taurus u zaleđu antalijske ravnice, mnoge reke se spuštajući se sa visina i stvarajući korito u dolini, ovde ulivaju u more. Ponekad se zbog krečnjačkog terena u dolini stvore udubljenja, te reka nemajući kud, umesto svojim koritom put nastavlja obrušivši se s vrha stene. Jedan od najfascinantnijih vodopada u ovom delu Turske nalazi se u samom gradu i to u ne naročito zanimljivom kraju, u severnom predgrađu Antalije, oko 8 kilometara od mora, i mnogi turisti i ne znaju za njih. U glavnoj, tranzitnoj ulici Antalije koja vodi od ulaza u grad na zapadu, pa sve do izlaza ka istoku, videćete nekoliko smeđih tabli – putokaza za Gornje Duden vodopade (Duden Yukari). Gornji i donji vodopadi deo su istog rečnog toka i između njih, na svom putu do mora, reka prolazi kroz predgrađa Antalije u vidu kanala. 

.

.

.

 

Antalija, Gornji Duden vodopadi © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija, Gornji Duden vodopadi © Ivana Dukčević

 

 

 

 

Antalija, Gornji Duden vodopadi © Ivana Dukčević

.

.

.

.

Gornji Duden vodopadi nalaze se oko 14 km severoistočno od istorijskog centra grada, u kraškom procepu visine 20 metara. Bujno zelenilo koje ih okružuje i magla od isparenja koja se stvara, uz huku vode koja pada, u priličnom su kontrastu sa inače pretežno oskudnim i suvim krajolikom antalijske regije. Kao u avanturističkim filmovima, na visokom delu ispod vodopada nalazi se Dilek Mağarası (“Pećina želja”), prolaz okružen vlažnim stenama (pazite da se ne okliznete!). U pećini-tunelu, videćete nekoliko otvora u steni kroz koje se pruža pogled ka spoljašnjosti, i vodu koja u mlazevima teče uporedo sa zelenim biljkama, čije su izdužene vlati na nekim mestima uronile u vodu i opušteno lelujaju. U kompleksu vodopada nalaze se kafei i riblji restoran, a čitav deo – park prirode, popularno je mesto za piknik stanovnika Antalije.

 

INFO: na severnom obodu grada – iz centra pravo ka severu ulicom Kızılırmak Caddesi, koja nešto severnije postaje Yeşilırmak Caddesi. Posle nekoliko kilometara, naići ćete na tablu i skretanje ka vodopadima / 9 – 18 h / oko 2 evra.
.
.

 

 

Antalija, Gornji Duden vodopadi © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija, Gornji Duden vodopadi © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Düden ŞelalesiAsagi

Donji vodopadi Duden

.

.

 

Osam kilometara južno od gornjih Duden vodopada, tok reke ponovo postaje bučan i raskošan samo 50 metara pre nego što će završiti u moru. Na steni visine oko 40 metara, u blizini plaže Lara, voda se ponovo obrušava, ali ovog puta u more. Iznad vodopada, na aveniji koja prolazi liticom kraj mora, preko puta solitera i apartmanskih kompleksa, uređen je mali park s klupama i delom za piknik. Najlepši pogled na vodopad doživećete ako se jednim od turističkih brodića, iz marine starog dela grada (Kaleiči), provezete morem uz antalijsku stenu, sve do mesta gde se reka obrušava u more. Ulaz u park s vodopadom je besplatan.
.
.
.
.

 

Antalija, Donji Duden vodopadi © Ivana Dukčević

.

.

 

 

 

Kaleiçi
Stari grad Kaleiči

.

.

 

Za razliku od gradića centralne Anadolije u kojima mogu da se vide očuvane osmanlijske vile iz XIX veka, na samoj obali to nije čest slučaj. Iako i u ovom delu Turske postoje primorska mesta u kojima su čitave ulice preuređene kao nekada (gradić Kaš, na primer), u starom delu Antalije koji se naziva Kaleiči (na turskom „unutar tvrđave”), restauracija je urađena u čitavom kraju. Sve do Drugog svetskog rata, Kaleiči je bio opasan gradskim zidinama (delovi zidina još uvek postoje, od nekadašnjih koje su bile dužine 4,5 km). Na severnom, najvišem delu, u Kaleiči se još uvek ulazi kroz danas jedinu preostalu kapiju rimskog cara Hadrijana (Hadrian Kapısı), koji je Antaliju posetio u II veku. Hadrijanova kapija iz 130. godine, na turskom nosi naziv i “Tri kapije” (Üç kapılar), zbog tri identična luka iz kojih je sastavljena. Nekada su zidine Antalije krasile 22 kapije.

.

Unutar starog grada, renovirane osmanlijske kuće (na turskom: konak) izgledaju kao delovi muzeja na otvorenom. Veliki deo njih danas su prodavnice suvenira, restorani, ili pansioni u starinskom stilu (osim autentične atmosfere, većina gradskih pansiona je jeftinija od ogromnih, novih hotela na obodu grada, iako je Kaleiči daleko od plaža). Nekada je u istorijskom Kaleičiju postojalo oko 1000 kuća i kraj bio je podeljen na četiri dela. S obzirom da su mnogo pre Turaka, Rimljani sazidali ovaj deo grada, u središnjem delu Kaleičija nalazi se izvestan broj arheoloških ostataka iz rimskog perioda. Neki od njih su delimično rekonstruisani i ograđeni.

.

.

.

Antalija, Hadrijanova kapija (II vek) © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija, Kaleiči, renovirani konaci danas su butik-hoteli i restorani © Ivana Dukčević

.

.

.

.

U južnom delu, uz liticu kraj mora nalazi se 14 metara visoka, kružna kamena kula Hıdrılık Kulesi. Potiče iz II veka, i pretpostavlja se da je u pitanju mauzolej (prema nekim izvorima, svetionik). Ovakav, kružni oblik grobnice bio je prilično čest prilikom sahranjivanja visokih ličnosti u antičkom Rimu. Jugoistočno od Kaleičija, pored mora, nalazi se prelepi, zeleni park Karaoğlan parkı, s drvoredima palmi i uređenim dečijim igralištima. Na delu tik uz more, izbetonirana je polukružna terasa – panoramski vidikovac.

 

U zapadnom delu Kaleičija, stari deo grada završava starom, kamenom kulom Kalekapısı (ili Saatkule). U neposrednoj blizini kule nalazi se prepoznatljiv minaret s mnogih razglednica Antalije – Yivli Minare (“minaret sa cevčicama”). Visok 38 metara, sa 8 reljefnih “cevčica”, minaret je deo kompleksa Ulu džamije (Ulu Camii), ili, kako se još zbog poznatog minareta naziva, Yivli Minareli Camii. Jedna je od najstarijih građevina u centru, sagrađena još 1230. godine, za vreme vladavine Turaka Seldžuka (sultan Aladin Kejkubad I) i kompletno renovirana 1373.  u osmanlijskom stilu. Pretpostavlja se da je džamija sagrađena na temeljima ranije vizantijske crkve. Pored minareta se nalazi bedesten, preuređen u Etnografski muzej Antalije, takođe mali suvenir-centar. U središnjem delu veće prostorije, nalaze se lutke u kostimima iz perioda Osmanlija i prikazi starih zanata, dok se duž postavke smestilo nekoliko suvenirnica u kojima mogu da se kupe neki od tipičnih suvenira Turske (keramika, ćilimi, preslice, nargile, itd).

 

Odmah pored kule Kalekapisi, nalazi se granica između starog i novog dela grada, sa stanicom stare linije tramvaja (Nostalgia Tram), koji na svojoj uobičajenoj ruti kruži oko severnog oboda Kaleičija, i povezuje delove grada kraj obale na ruti dugoj 5 km.
.
.

 

 

Antalija, Hidrilik kulesi, verovatno antički mauzolej © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija, Yivli Minare („Minaret sa cevčicama“) © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalija, Kaleiči, „nazar bondžuk“ suvenir-oko protiv uroka © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalya Çarşi

.

Deo grada sa bazarom, prodavnicama i pijacom, nalazi se severno od kule Kalekapisi, bliže ulici Kazim Özalp Caddesi (bivša ulica Sarampol Caddesi). Šetajući ovim krajem primetićete bronzanu statuu kralja Atalosa II koji je pre 19 vekova onovao grad, postavljenu 2003. godine.

.

.

 

 

 

 

Antalija © Ivana Dukčević

.

.

.

 

 

 

Arheološki muzej u Antaliji

Antalya Müzesı

.

.

Antalijski arheološki muzej jedan je od najvažnijih muzeja u Turskoj (osim Arheološkog muzeja Istanbula i Muzeja anadolijskih civilizacija, u Ankari). U njemu se čuvaju arheološki ostaci pronađeni u antalijskoj regiji počev od perioda praistorije, sve do XIX veka, ali i mnogi drugi artefakti iz susednih regiona koji još uvek nemaju veliki i dobro opremljen muzej. U jednoj od prostorija može da se vidi postavka iz perioda praistorije, počev od fosila (pre prvih ljudi), preko kostiju i oruđa drevnih stanovnika ovog dela obale, uglavnom otkrivenih u čuvenoj pećini Karain, sve do malih bronzanih predmeta, mermernih statua i bista iz antičkog perioda. Tu je i „Hol bogova”, sa statuama bogova i boginja antike iz rimskog perioda – kopijama starogrčkih (Rimljani su u velikoj meri kopirali grčke statue i postavljali ih kao ukras u svojim baštama i domovima). Deo ovih statua pronađen je na arheološkom nalazištu Perge.

.

.

.

.

.

.

Arheološki muzej, Antalija © Ivana Dukčević

.

.

 

 

 

Arheološki muzej, Antalija (antičke bočice za parfem, nakit, i drugo) © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Arheološki muzej, Antalija (antički sarkofazi) © Ivana Dukčević

.

.

.

.

U prostoriji pod nazivom „Hol imperatora” možete videti statue rimskih careva koji su vladali Mediteranom u periodu do II veka, uglavnom pronađenih na arheološkom nalazištu Perge (u muzeju postoji i posebna prostorija sa predmetima pronađenim na ovom nalazištu). U muzeju može da se vidi sala sa očuvanim rimskim sarkofazima i nekim od kamenih stela, kao i „Hol sa mozaicima” (uglavnom pronađenih širom arheoloških nalazišta na Likijskom poluostrvu), starim novčićima kovanim u mestima Perge i Side. Nešto dalje, u muzeju su izložene pravoslavne ikone iz XVIII i XIX veka, iz vremena kada je na ovim prostorima živeo veliki broj Grka.

.

U poslednjem delu muzeja nalazi se Etnografski muzej sa ostavštinom Turaka na ovim prostorima, od Sedžuka do Osmanlija (kostimi, oružje, knjige, ćilimi, itd). U unutrašnjem dvorištu muzeja, u bašti u kojoj možete popiti piće, smešteni su uglavnom delovi kamenih blokova – stubova i frizova, iz rimskog perioda.

.

INFO: 1,6 km  zapadno od centra, Kenan Evren Caddesi (Bulv) – Konyaaltı Caddesi / Utorak – nedelja: 8.30 – 19.30 h / oko 9 evra

.

.

 

 

 

Arheološki muzej, Antalija (rekonstrukcija jurte, azijskog tipa šatora u kojem su pre desetak vekova i više, živela turska nomadska plemena) © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Arheološki muzej, Antalija (plakat sa posuđem vezanim za kulturu ispijanja turske/arapske kafe) © Ivana Dukčević

.

.

.

.

Arheološki muzej, Antalija (spavaća soba u građanskoj kući, XIX vek) © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Zabava

.

.

U Antaliji postoje dva akva parka: Aqualand (koji se nalazi na jugozapadnom delu Kulturparka: oko 15 evra za odrasle i 10 evra za decu) i Dedeman Aquapark (u okviru istoimenog hotela „Dedeman”), u jugoistočnom delu grada. U okviru Aqualanda postoji i Delfinarijum, u kojem je u određeno vreme moguće plivati sa delfinima (po ceni od oko 60 evra).

.

.

.

.

 

Antalija, drvene nanule (takunya) na ulasku u džamiju © Ivana Dukčević

 

 

.

.

U okolini…

 

.

Termessos

.

.

34 km zapadno od Antalije, u planinama istočnog dela Likijskog poluostrva, u strmoj dolini između planinskih vrhova, nalazi se arheološko nalazište Termesos. Antički grad podignut na visini od oko 1050 metara, pripadao je nekadašnjem Pisidijskom carstvu, koje je jedno vreme koegzistiralo s ostalim poznatijim državicama Likijskog poluostrva, i u II veku pre nove ere, sa njima se borilo za prevlast. Termesos je poznat po kralju Solimsu koji se pominje i u Homerovoj „Ilijadi”, ali i kao jedno od retkih neosvojivih mesta za čuvenog vojskovođu Aleksandra Velikog, koji je u IV veku pre nove ere osvojio većinu tada poznatog sveta.

.

Grad Termesos je bio saveznik kralja Atalosa II, kao i Rimljana. Napušten je nakon nekoliko snažnih zemljotresa koji su uništili akvadukte, koji su stanovnike snabdevali vodom. I danas je deo nekadašnjeg grada prilično očuvan (mogu se videti delovi zidina, Hadrijanova kapija, agora, odeon, teatar, hramovi, kula, Kraljev put, grobnice, radnje i kuće, kanalizacioni sistem, itd). Arheološko nalazište se nalazi na spisku potencijalnih kandidata za prijem na listu Uneskove svetske kulturne baštine.

.

INFO: zapadno od Antalije, u smeru planina Solimos (tur. Güllük Dağı) i mesta Korkuteli / 8.30 – 17.30 h / oko 5 evra

.

.

 

Antalijska stena na kojoj se nalazi veliki deo grada © Ivana Dukčević

.

.

 

 

Antalijska stena na kojoj se nalazi veliki deo grada © Ivana Dukčević

.

.

.

.
Antalija Turska, Antalija Turska, Antalija Turska, Antalija Turska, Antalija Turska, Antalija Turska, Antalija Turska, Antalija Turska, Antalija Turska, Antalija Turska
error: Zabranjeno kopiranje članaka i preuzimanje slika.