Žagor, gradska vreva i sirene skutera koji neretko prolaze i na čisto crveno svetlo, svađa ispred picerije između dvojice, a malo dalje ostareli gospodin koji u glavnoj gradskoj, trgovačkoj ulici peva opersku ariju kako bi dodatno zaradio… Ogromni prekookeanski brodovi usidreni uz dokove jedne od najprometnijih putničkih luka na svetu i panoramski pogled na konusni vulkan Vezuv iza njih… Vrelina i vlaga na julskom suncu… Napulj ili Napoli… ah! Najmnogoljudniji grad južne Italije sa oko milion i po stanovnika, centar je čitavog regiona sa najvećim starim gradskim jezgrom u Evropi na listi UNESCO-ve svetske baštine. Poznat je i po vanredno temperamentnim Italijanima – „južnjacima“, mafiji i kriminalu. S tim u vezi, nastali su i ovi grafiti, ali i najpoznatija izreka vezana za mesto u kojem je nastala opera – jedina vrsta muzičke arije na svetu na koju se bez problema može zaplakati, je „Vedi Napoli e poi muori!“ („Kad vidiš Napulj, onda možeš umreti!“). 

.

.