Smešteni u jednom krilu nekadašnje Vatikanske papske palate, na površini od oko pet hektara, nalaze se Muzeji Vatikana. Sadrže najveću svetsku kolekciju antičke grčke i rimske skulpture (rimske kopije antičkih grčkih dela), Vatikansku biblioteku, veliku egipatsku i etrursku kolekciju, kao i značajnu kolekciju italijanskih majstora slikarstva (Leonardo da Vinči, Ticijan, Rafael, Belini, Đoto, itd) i skulpture iz perioda između XV i XVIII veka, od kojih su mnoga dela bila naručena od strane vladajućih papa. S obzirom da je muzej ogroman (treći po veličini na svetu, nakon Ermitaža u Rusiji i Luvra u Francuskoj), za njegovo razgledanje potrebno je izdvojiti barem 3 do 4 sata.

Na kraju velelepno dekorisanih hodnika Vatikanskih muzeja, stepenište direktno vodi u prizemlje – Sikstinsku kapelu. Sazidana je 1473. za papu Siksta IV, i po njemu je dobila naziv. U prošlosti, služila je za potrebe najznačajnijih crkvenih ceremonija, na primer svečanosti prilikom izbora novog pape. Razlog iz kojeg milioni turista posećuju ovo mesto svake godine je tavanica Sikstinske kapele, koju je za papu Julija II, između 1508. i 1512. godine oslikao skulptor Mikelanđelo Buonaroti. Čuvene su, i u filmovima opisane svađe oko oslikavanja kapele, između Mikelanđela i pape Julija II. Jedan od razloga bio je i taj što je Mikelanđelo pokušavao da ubedi papu da ne želi da prihvati posao oslikavanja, jer ne zna ništa o fresko-slikarstvu, s obzirom da je bio vajar.

Na Dan Svih Svetih 1512. godine, tavanica je ipak završena. Dočekavši da vidi završetak naručenog dela, nakon samo 3,5 meseca papa Julije II je preminuo. Najčuvenije Mikelanđelove kompozicije s tavanice Sikstinske kapele su: Stvaranje Adama, Prvi greh i Izbacivanje Adama i Eve iz Raja, kao i Strašni sud. Danas su ove freske delovi nekih od najčuvenijih i najprepoznatljivijih suvenira Vatikana i Rima, uopšte. I ne samo Rima. Logo Beogradskog ZOO vrta na primer, sa rukama čoveka i majmuna u krupnom planu koje samo što se nisu dodirnule, jedan je od mnogobrojnih inspiracija ili „kopija“ freske „Stvaranje Adama“ s tavanice Sikstinske kapele. Fotografisanje unutar kapele je zabranjeno, iako su oba puta tokom naše posete  (u razmaku od 10 godina), blicevi fotoaparata sevali bez prestanka.

Odmah pored Muzeja Vatikana nalazi se velelepni Trg Svetog Petra, oivičen dvema polukružnim kolonadama, na čijem se kraju nalazi Bazilika Svetog Petra. Čuveni arhitekta Bernini, konstruisao je kolonade kao simbolične ruke Hrista, kako – spajajući se, grle nepregledne reke vernika prilikom ulaza u baziliku. Sazidana na mestu gde su navodno pronađene mošti Svetog Petra, ova crkva zidana je počev od 1506. godine, tokom narednih 120 godina, te su u njenom uređenju manje ili više imali udela gotovo svi najpoznatiji umetnici renesanse. Ispred crkve, obično su pojačane mere obezbeđenja, dok s leve strane paradno stoje pripadnici Švajcarske garde (Gardes Suisses) U pitanju su članovi bivše plaćeničke vojske, koja još od srednjeg veka tradicionalno čuva ulaz u Papsku rezidenciju, na početku prolaza ka unutrašnjem delu bedema, s papskim odajama.

.

Bazilika Svetog Petra je centralna i najveća katolička crkva na svetu i nijedna druga ne sme biti veća od nje. Interesantno je da gledajući od spolja, nije moguće sagledati stvarnu veličinu same građevine. Ipak, njenoj gradnioznosti svedoče linije sa nazivima velikih katoličkih crkvi sveta, koja se mogu videti urezana u mermerni pod unutar crkve, a koje pokazuju kolike su njihove razmere odnosu na Baziliku Svetog Petra. Tokom razgledanja, u crkvi Svetog Petra skoro se možete izgubiti, do mere da u nekom momentu možda nećete biti sigurni na kojoj strani je izlaz. Najposećenije mesto u crkvi sigurno je čuvena Mikelanđelova „Pieta“ (Bogorodica oplakuje Hrista), mermerna skulpturalna kompozicija koja se nalazi pod staklom, s desne strane, odmah po ulasku u crkvu.

.

.

Po povratku, nakon izlaska iz kupole, provedite neko vreme na prvom nivou, do kojeg ste prvobitno došli liftom, i pre konačnog silaska prošetajte krovom crkve. Sa ovog mesta, izbliza se vide skulpture na prednjem delu crkve, a moguće je sesti i odmoriti se. Na istom nivou postoji i prodavnica za turiste u kojoj će vam kaluđerice prodati krstiće, brojanice, kao i razglednice sa sve poštanskim markicama Vatikana. Poštansko sanduče na krovu najveće katoličke crkve na svetu, nalazi se tačno ispred radnje, i jedino ovde ubačene razglednice, imaće žig Vatikana.

Tik oko zidina Vatikana i u neposrednoj okolini, nalaze se brojni mali restorani i kafeterije. Cene nisu najpovoljnije, a kvalitet hrane je prosečan. Možda zvuči neverovatno, ali u Rimu ćete retko naići na dobru, klasičnu italijansku picu. U odnosu na božanstvene napolitanske pice, rimske su često suve i oskudne, i većina njih osim paradajz sosa i origana nema nikakve dodatke. Ipak, u malim radnjama Rima možete kupiti moderniju verziju pice „na metar“, kvadratno parče pice s raznolikim nadevima. Za razliku od pice, rimske paste su odlične. Postoji lanac restorana testenine „Pasteria„, gde možete odlično jesti (cene su prosečne, izbor širok, a količina hrane zadovoljavajuća).

Model Hadrijanovog mauzoleja

.

.

.

.

.

 

VATIKAN INFO

.

.

Obilazak Vatikana počinje od Vatikanskih muzeja. Savet je da ulaznicu u muzej i vreme ulaska, rezervišete putem interneta (objedinjena ulaznica za Muzeje Vatikana i Sikstinsku kapelu). U suprotnom, iako su redovi do ulaza prilično dugački, kolona koja iz susedne ulice duž zidina Vatikana zavija do ulaza, prilično se brzo kreće, verovatno i zbog toga jer unutar muzeja postoji veliki broj šaltera za kupovinu karata. Na kraju obilaska Vatikanskih muzeja, stepenište s gornjih spratova direktno vodi u Sikstinsku kapelu, a iz nje izlazite iz kompleksa – direktno na Trg Svetog Petra. Za razliku od muzeja, Trg i Bazilika Svetog Petra nalaze se van zidina. Ulaz u crkvu je besplatan, ali su redovi za ulaz prilično dugački (tokom letnjih meseci, čeka se prosečno oko dva sata). Ukoliko želite da posetite Papsku rezidenciju i vrtove, to je moguće uz prethodnu rezervaciju putem interneta.

.

.

.

 

.

.

Vatikan, Vatikan, Vatikan